ســـــروش
۰۸ مــــارچ ۲۰۱۷

هشتم مارچ نماد مبارزه براى آزادى زنان

به خاطر آزادى و آزادگى زنان و مردان سراسر جهان از روز غرور آفرين هشتم مارچ تجليل به عمل آورده و آن را پاس مي داريم و به بزرگداشت از هشتم مارچ به عنوان نماد مبارزاتی زنان اسير هموطنم كه در معرض تجاوز، ستم، تبعيض و خشونت عنان ګسيختۀ ارتجاعی، استعماری، مذهبی و مرد سالار قرار دارند، می پردازیم.
همه روزه شاهديم در محدودۀ جغرافيائى ای به نام افغانستان، كه زنان و "مادران" آزاده ميهنم در چنگال گرگسان امپرياليسم جنايت پيشه و عُـمالش، باند هاى تروريستى جهادى، طالبى و داعشى به عناوين مختلفى از بمبارد تا تيرباران، از سنگسار تا تجاوز، از آتش زدن تا خودکشی؛ قربانى تفكر پوچ قرون وسطائى و ستم چند لایۀ اين ستمگران و مزدوران تبهكار مى شوند. بدین مناسبت تاریخی و مبارزاتی، به دفاع از حقوق و آزادی زنان ستمکش برخاسته و تا پاى جان در کنار خواهران، مادران و زنان مبارز كشورم ايستاده و خواهم ايستاد. 
زنان مظلوم و بی حقوق کشور ما در تحت حاکمیت ستمگر استعماری ــ ارتجاعی و سیطرۀ فکری ایدئولوژی مردسالار و مذهب، بیشترین ستم را متحمل می شوند. نه از آزادى و برابرى خبريست و نه ابتدائی ترین حقوق انسانی را استعمار، ارتجاع و تفکر ارتجاعی زن ستیز براى زنان قايل اند. زنان ستمکش کشور ما با چنین شرايط طاقت فرسا و غيرانسانى در اين سرزمين سخت جان مى كنند و زندگى رقت بارى را روزمره تجربه می کنند. 
وجود انسانی و تن زنان و دختران کشور ما بنا بر محروميت اقتصادی و اجتماعی و بی حقوقی تمام به اجبار تحت پوشش كور مذهب و سنت های پوسیده هر روز به فروش مى رسد و در زير بقره و چادر و سيه چال های خانه زندانى شرف، عزت و آبروى خود هستند. در کشور ما دختران نابالغ طبق سنت هاى عتيق شرمناك حتى در دوران طفوليت در قيد و اسارت مردان زورگوى درآمده و تحت تجاوز قرار مى گيرند.
اين ستمروائی عليه زن افغان از آدرس زورمندان مرتجع و باند هاى تروريستى وارداتى امپرياليسم است كه در مهين ما با حاكميت بى كفايت و برده منش نظامي كه به زور برچۀ تفگندار امريكائى بر ملت آزاده ما تحميل شده است، هر روز بيشتر از پيش با قصاوت تمام بر زنان بي دفاع، اسير و درمند مهين ما تاخت و تاز دارند. این مرتجعان ستمگر با خشونت و بربريت، به شخصیت انسانی و تن ضعيف زن كه مادر هم است، تجاوز و هزار و يك ستم و جنايت را روا مى دارند. 
اگر در ۱۸۷۵ ميلادى زنان فابريكۀ شيكاگو به خاطر حقوق حقۀ خود در شرایط كار طاقت فرسا و غيرانسانى دست به تظاهرات زدند و تعدادى كشته و زخمى شدند و يا هم در سال هاى بعد متعاقباً در نيویارك ۱۴۸ زن كارگر جان باختند تا به آزادى، حق زندگى، حق رأى، حق مشاركت در تمام شئون مختلفۀ اجتماعى، سياسى و اقتصادى برسند؛ ما امروز ياد و خاطرات مبارزات برحق شان را در هشتم مارچ ارج مى گذاريم.
نبايد فراموش كرد كه امروز امپرياليسم و سازمان های انحصاری جهانخوار جهان سرمايه، سرمایۀ مالی با سیادت جهانی و سیاست اقتصادی "نئوليبراليسم" و بین المللی ساختن کار و تولید، منبع ثروت اندوزى خويش را در كشور هاى تحت سلطه يافته و تطابق و گسترش مي دهند. نتیجۀ مستقیم آن، استثمار میليون ها زنان کارگر با مزد اندک در کنار مردان کارگر جهان تحت سلطۀ سرمایۀ مالی امپریالیسم در کارخانه های پراسس و تولید لباس هاى شيك، وسائل كمپوترى، وسائل الکترونیک، موبايل، سامان های بازى اطفال، مواد غذائی و... هستند که به وحشيانه ترین اشکال در مغرض استثمار و غارت قراردارند.
اما امروز ما كه در افغانستان با بد ترين نوع ستم امپریالیستی، طبقاتى و جنسیتی تا اسير گرفتن زن به عنوان كنيز و برده مواجه هستيم. هر روز زنان بي دفاع افغانستان مورد تجاوز و آزار و اذيت و خشونت اشغالگران و رهزنان جهادى، طالبى و داعشى قرار مى گيرند: از سگنسار رخشانه تا آتش زدن "فرخنده" در جوار زیارت "شاه دوشمشيره"، از تجاوز دختر دو ساله در هرات توسط مرد بيست دو ساله تا تجاوز به يك دختر مريض ١٩ ساله در بستر شفاخانۀ هرات، از تجاوز چندين ملاى مسجد به دختران خورد سال تا اِعمال خشونت صد ها زنى كه طى يك سال تمام در زير چتر حاكميت نظام خود ساختۀ جان كرى در حضور نيروهاى اشغالگر امريكائى جان دادند.
اين فریاد درد مشترک و صداى گنگ زن محروم افغانستان را كه همه ساله ده برابر زنان کارگر شيكاگو و نيویارك، به خاطر آزادى قربانى و جان مي دهند؛ چه كسى مى شنود؟ ، با آنهم در گوشه و كنار وطن اشغال شدۀ ما مشاطه گران استعمار به نام هشتم مارچ محافل و مجالس مجللى را از پرده هاى تربيون ها و تلويزیون هاى معلوم الحال و رسانه هاى وابستۀ اجيران و پادوان امپرياليسم به نمايش مى گذارند و صداى مظلومانۀ زنان افغانستان را در روز جهانى زن به تمسخر مى گيرند. اين در حاليست كه در زير رگبار مرگبار اشغالگران، تاریک انديشان و تروريستان، هزاران زن و مادر خفه مى شوند و هزاران خواهر، هزاران دختر خورد سن و نابالغ دیگر اين سرزمين را مردان زورمند، سران جهادى، طالبی، داعشى و مافیا با پست فطرتى تمام در قيد و اسارت نگه داشته و حیوان منشانه مورد تجاوزات جنسى قرار داده و یا به فروش می رسانند. نفرین بر استعمار و ارتجاع و نفرین باد بر اين تجليل استعماری از هشتم مارچ! 
اين تجلیل فرمایشی نظام برده منش و مشاطه گرى مهره های استعمار در تجليل از هشت مارچ به معناى مغشوش ساختن اذهان مردم و به خصوص زنان ستمديدۀ کشور ما است. ملتى كه زير سيطرۀ نظاميان اشغالگر امپرياليسم و فرومايگان ارگ نشين غلام شاهى هر روز له و خورد و خمير مى شود، نه زنش و نه هم مردش صاحب حقوقی است. نظام پوشالی و ستمگر مستعمراتی ای که زن ستيزى، نابرابرى، ستم ملی، طبقاتی و جنسیتی جزئی از ذات آن بوده و در محراق تفكر پوچ شان قرار دارد، چطور مى شود كه به زبان ناپاك غلامان از نام حق زن كه فریادش در گلو خفه شده است و از هشت مارچ روز جهانى زن، نام ببرند و مردم باور کنند؟؟؟ 
"مادران افغان" که قبل از مادر بودن زن هستند، و هر روز توسط تفگنداران امريكائى، جانیان طالبى، اخوانی و داعشى و همچنان توسط بم و موشك هاى كور یا عمدی امپرياليسم؛ خود یا فرزندان و شوهران شان قربانی مى شوند و در غم و ماتم المناك در فقر و گرسنگى، و یا ضمن گریز از خشونت جنگ خانه بدوش در مهاجرت اجباری در زير خيمه هاى تكه پاره در زمستان سرد بى آب نان به سر مى برند. این زنان و مادران از هر فرزند آزاده و روشنگر خود مى طلبند تا براى آزادى، برابرى، عدالت اجتماعى، رفاه همگانى همدوش زنان كشور خود به پا خاسته و براى دادخواهى خون مادران و عزيزان شان و در برابر شكنجه گران و متجاوزان دولتى به حقوق زن و سائر زحمتکشان، در برابر ارتجاع زن ستيز و امپرياليسم خونخوار به مبارزۀ بى امان پرداخته و  وطن را از اين ورطۀ غمناك نجات و زنان و مردان ستمکش کشور را به آزادى و برابرى كه حق برابر هر زن و مرد است، برسانند.

زنده باد زنان مبارز و آزادۀ افغانستان!
مرگ بر زن ستيزان تاریک انديش!