گرامی یاد استاد ابوالقاسم لاهوتی ــ ارسالی جعفر
۰۱ می ۲۰۲۳
از رنــجـبــر
آبـــادی ملک عــالـــم از رنجــبـر است آسایش نــــوع آدم از رنــــجـــبـــر است
آن عــلــم کـــه عالمان به آن فخــر کنند بـــر مردم دیگر، آنهم از رنجــبــر است
بی زحمت و رنج نان نمی باید خــــورد یک لقمه بــــه رایگان نمی بـــایـد خورد
نــانـــی کــه بــود حاصل رنج دگــــران گـــر جان بــرود، از آن نمی باید خـورد
باید همه جا قریـــن شود زن با مــــــرد بــیـکار در ایــن جهان نـمـانـد یک فـرد
آنسان که به هر کسی بگــــوئی: بیکار، دعــوای شرف کـنـد بـگـــریــــد از درد
باشد بـــــه جهان در نــظــــــــر دانشور آغـــــوش زن اولـــیـــــن دبـــستـان بشر
ایـــــــن مکتب ابتدائی ار عالی نیست، از تـــربـــیــــت بـشر نـجــوئـــیـــد اثــر
خـــواهـــی کـــه شود زمانه خرم از تـو مگــــــذار رسد بــــه هیچ دلی غـم از تو
اما پـــی اثـــبـــات حــــــق از لازم شد، بگــــــذار بــرنــجــد دل عـالـــم از تـــو
من در تن شعر همچو جان خواهم ماند در مسلک عشق جــاودان خـواهـم مانـد
پیر است کسی که فکــر او پیر بـــــــود مــن فکــر جوانم و جـوان خواهـم مانــد
ای خصم تو را مجال کین تـوزی نیست بـــر کشور مـــا امید پــیــــروزی نیست
با ما ز در صلح و صفا بــیــــــرون آی کامــروز جهان جهان دیــــروزی نیست
***